جنگ امروز ما جنگ فرهنگ است،جنگ عقاید و ارزش هاست.

جنگ فرهنگ هیچ فرقی با جنگ نظامی ندارد و نباید سنگر را خالی گذاشت و عقب نشینی کرد.در این جنگ کسی پیروز است،که بر سر اعتقادات خود محکم و استوار باقی بماند،نه این که با کوچکترین تلنقر خود را ببازد.واین همان چیزی است در روزگار ما کمتر با آن مواجه می شویم.

متاسفانه مسئله ای که به آن بیشترین بی توجهی می شود همان مسئله مهم فرهنگ است و این در حالی است که طبق فرموده ی امام خامنه ای فرهنگ باید محور تمام امور قرار گیرد:باید مسئله فرهنگ را با کلیتش،مساله ی اول این کشور به حساب آورد.ما اگر توانستیم فرهنگ این کشور را با پایه های مستحکم وقویم و نهادهای صحیحی که کارایی لازم را داشته باشند،پشتیبانی و تقویت کنیم،کار این کشور روی غلتک خواهد افتاد و پیشروی این کشور در همه ی زمینه های مورد نظر تضمین خواهد شد.چنانچه ما فرهنگ را اصلاح و دنبال نکردیم به احتمال زیاد برنامه ریزی هایمان ابتر خواهد بود،یعنی مدتی تلاش می کنیم،زحمت می کشیم،اما نمی توانیم به نتایج قطعی آن امیدوار باشیم.

و این نتیجه ی آن همه سهل انگاری در زمینه ی فرهنگ است که اقتصادمان به این جا رسیده است و ما در هر زمینه ای که افت می کنیم و ضربه می خوریم از کم کاری در فرهنگ است.

وچه خوب می گوید رهبر عزیرمان که:چاره ی کار،با قرآن انس گرفتن است،نهج البلاغه تالی قرآن است و بعد انس گرفتن با صحیفه ی سجادیه.

ولی افسوس که تاریخ به ما نشان داده پست و مقام نه تنها قران و نهج البلاغه بلکه گاها انسانیت را نیز زیر پا می گذارد.